Maiatzaren 1a

Gaur, ez dugu lanerako eguna. Gaur, aldarrirako eguna dugu. 

Borroka amaitu ez delako!

 

Zutik lurrean kondenatu
Zaren langile tristea!
Nekez ginen elkarganatu,
Indazu albiristea!

Gertatuak ez du ardura.
Jende esklabua jaiki!
Aldaketak datoz mundura.
Nor den herriak badaki.

Oro gudura, ala!
Bihar izan dadin
Internazionala
Pertsonaren adin.

 

Aurrekoa, munduko langile guztien himnoaren euskarazko iztulpena dugu, gaurko manifestazioetan ozen kantatzekoa.

Neurri lokalagoan, eman zigun Xabier Letek lanaren gaineko zer pentsatu

Langile baten seme

Langile baten semea naiz ni,
aita bezala langille,
eguneroko alegiñetan
soldata baten egille;
esku hutsik jaio eta
esku hutsikan nabille,
puntakoetan iñor etzaigu
gertatu ongille.

Aita eta amak nahiko ninduten
fabrika batean,
bizitzarekin borrokatzeko
altzairu artean;
bidexigorretik noa,
agian nere kaltean,
baiña ez dut uste nabillenikan
horren apartean.

Izerdi asko ez dut ixurtzen
larreko pendizan,
paper tartean murgildutako
zomorroa izan,
limosnatik bizi diren
umezurtz batzuen gisan,
periodikuak ez dira gutaz
mintzatzen Parisan.

Horretan badut bizi geraden
herriaren antza,
ezintasuna gaillendu eta
bakardade latza;
bihotzeraino sartua
baztertuaren arantza,
eromen kolpez berpiztu nahirik
gure esperantza.

Gitarra txar bat hartu nuen ta
hemen nabil deman
euskaldun zaharrok aspalditikan
beti dugun teman;
ardo mindua edanaz
historiaren tabernan,
nahiz desapiyo galanki jaso
bueltan ezin eman.

Hamaika orru ta bertso arrunt
nauzute botea,
ez da erreza trebe xehetzen
euskaldun otea;
norbaitek esango balu
hobe neukala joatea,
neri berdin zait zuek hemen ta
ni hor egotea.

 

Zer pentsatu asko eman zigun Xabier Letek.

Eta borrokak segitzen duelako, sekula etsi ez zuen lekeitiar bat gogoratu nahi dugu gaurko egunean

 

Pototo, borrokan segitzen dugu, eta zu eta zure indarra gurekin zaudete!