Bermeoko gasa

 

Aulestiko gasaren eskuorrian agertu da Bermeoko kalatxoriaren kontua, naiz eta inoiz ez den izan ez kalatxori ez antxeta ez ostirik. Beti izan da La Gaviota.

Sasoi hartan, Iberduero (gaur egun, Iberdrola) zen ekologista-antinuklearren etsai nagusia; izan ere, euskal itsas bazter guztia zentral nuklearrez josi nahi zuen.  Baina, isilean, beste batzuk ere hor ari ziren bazterrak nahasten. Tartean, Repsol. Tarteko Bermeoko gasean, eta tarteko Aulestikoan ere. 

Eta, petrolioa beltza bada ere, zuri eta berde agertu nahi: sinistarazi nahi ziguten dena zela txukun eta garbia, gure mesedetan ari zirela... Uranioa bezain txukun eta garbia: Zero hondakin. Gurea suertea halako jende zintzoa ardura horretan aritzea gure onean.

Baina inozo samarrak ziren/ginen arren, ez ziren/ginen erabat lerdoak, eta bagenekien zer den zurikeria. Ze, zurikeria ez da gaurko inbentoa. Pentsa, Repsolen euskal adarrak, Petronorrek, inkurtsio eskuzabal bat  egin zuen Leketion: Eiguren astilleruan egin zen goleta bat, ustez munduari buelta ematekoa zena, lagundu zuen diruz. Eta, hala, Maria Errota izenez jaio zena Petronor izatera pasatu zen, eta Atila da gaur egun. Ia udaro ikusten dugu portuan.

Zurikeria zurikeriaren gainean, bisita gidatuak-eta antolatzen zituzten eskola-ikastoletako umeentzat, eta eskuorriak-eta zabaltzen zituzten, euskaraz gainera, beren ustezko onurak zabaltzen. Baina antxeta izena erabili arren, guztiok genekien zer zen La Gaviota.

 

 

Eskuorria eskuratzeko, egin klik hemen: Antxeta eta Gasa